Spacer z psem według prawa

Wychodząc z psem na spacer często zastanawiałam się jak to wygląda z prawnego punktu widzenia.

Czy można spuścić psa ze smyczy w miejscu publicznym, czy też powinien być trzymany na smyczy i w kagańcu? Jakie konsekwencje grożą nam za ewentualne pogryzienie? Czy pies może biegać luzem po lesie? Każdy właściciel czworonoga ma swoje własne zdanie na ten temat, często niezgodne z zapisami prawa obowiązującego na terenie naszego państwa. W sieci można znaleźć wiele informacji, ale która z nich jest prawdziwa i aktualna? Po przeprowadzonej rozmowie z pracownikiem Urzędu Mista Katowice i potwierdzeniu aktualności uchwał, poniżej zamieszczam pełne zapisy z dokumentów prawnych dotyczących interesującego nas tematu.

Spis Treści

1. Uchwała nr XXIV/495/16 Rady Miasta Katowice z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Katowice
2. Kodeks wykroczeń 2016 z dnia 20 maja 1971 roku na podstawie Internetowego Systemu Aktów Prawnych (isap.sejm.gov.pl), tekst jednolity - ostatnia aktualizacja 30.11.2015r.
3. Kodeks cywilny

Uchwała nr XXIV/495/16 Rady Miasta Katowice z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta Katowice

Rozdział 6.

Obowiązki osób utrzymujących zwierzęta domowe i ochrona przed bezdomnymi zwierzętami

§ 16. 1. Utrzymujący zwierzęta domowe zobowiązani są do zachowania środków ostrożności zapewniających ochronę zdrowia i życia ludzi oraz zwierząt, a także dołożenia starań, aby zwierzęta te nie były uciążliwe dla otoczenia.

2. Utrzymujący zwierzęta domowe zobowiązani są do sprawowania nad nimi właściwej opieki, a w szczególności nie pozostawiania ich bez dozoru.

§ 17. Do obowiązków osób utrzymujących zwierzęta domowe, a w szczególności psy, należy:

1) sprawowanie skutecznego dozoru nad psami i innymi zwierzętami domowymi

2) usuwanie zanieczyszczeń pozostawionych przez psy i inne zwierzęta na terenach przeznaczonych do użytku publicznego; obowiązek ten nie dotyczy osób niepełnosprawnych korzystających z pomocy psów przewodników lub psów-opiekunów,

Wynika z tego, że na terenie Katowic psy nie mają obowiązku chodzenia na smyczy, ani nie muszą mieć założonego kagańca. Warunkiem jest pełna kontrola Właściciela nad psem. Pewność, że nawet w najgroźniejszej sytuacji pies posłucha Właściciela. Może czasem warto się zastanowić, w jakim miejscu puścić psa luzem, a w jakim trzymać go na smyczy. Bezpieczeństwo psa jest najważniejsze!

WAŻNE! Należy pamiętać, że powyższe obowiązki dotyczą terenu Katowic. Uchwały innych Samorządów Terytorialnych mogą różnić się od katowickich - warto sprawdzić w Dzienniku Uchwał danego obszaru.

Kodeks wykroczeń 2016 z dnia 20 maja 1971 roku na podstawie Internetowego Systemu Aktów Prawnych (isap.sejm.gov.pl), tekst jednolity - ostatnia aktualizacja 30.11.2015r.

Art. 77. Kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.

Art. 78. Kto przez drażnienie lub płoszenie doprowadza zwierzę do tego, że staje się niebezpieczne, podlega karze grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.

Art. 166. Kto w lesie puszcza luzem psa, poza czynnościami związanymi z polowaniem, podlega karze grzywny albo karze nagany.

Kodeks Cywilny

Art. 431. § 1. Kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.

§ 2. Chociażby osoba, która zwierzę chowa lub się nim posługuje, nie była odpowiedzialna według przepisów paragrafu poprzedzającego, poszkodowany może od niej żądać całkowitego lub częściowego naprawienia szkody, jeżeli z okoliczności, a zwłaszcza z porównania stanu majątkowego poszkodowanego i tej osoby, wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.

Art. 444. § 1. W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

§ 2. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

§ 3. Jeżeli w chwili wydania wyroku szkody nie da się dokładnie ustalić, poszkodowanemu może być przyznana renta tymczasowa.